در دفتر تاریخ، اختراع زیپ به نام یک مهندس مکانیک شیکاگویی با نام ویت کم جودسن در تاریخ 29 آگوست 1893 به ثبت رسیده. جودسن در سال 1893 در نمایشگاه جهانی شیکاگو این اختراع را در مقابل دیدگان بیست میلیون نفر به نمایش گذاشت. فکر می کنید چند عدد از آنها را فروخت؟ فقط بیست عدد و آن هم برای پستچیان دفتر پست امریکا که در کیف نامه هایشان بسته شود.
در سال1913،شخص دیگری به نام گیدئون ساندبک، زیپی بهتر و مدرنتر را تولید کرد، اما مشکلی که آن زیپ داشت این بود که بعد از شستشو زنگ می زد. اولین سفارش را ارتش امریکا برای لباس و وسایل به او داد، و بعد جنگ جهانی اول به وقوع پیوست.
طریقۀ استفاده از زیپ امروزه برای همگان آشکار است، ولی در آن زمان برای مردم ناشناخته بود. این در حالی بود، که همچنان هیچکس آن را نمی خواست. در همین اثنا یود که ناجی از راه رسید. بی.اف. گودریچ در سال 1923، تعداد یک صد و پنجاه هزار عدد آن را برای تولید کفشهای لاستیکی جدیدش سفارش داد. در این زمان به آنها «بندهای بی قلاب» میگفتند. بی.اف از صدایی که زیپ داشت خوشش می آمد، و نام «زیپ» را وی ابداع کرد.
در سال 1948، یک کوهنورد سوییسی به نام جورج دو مسترال، زمانی که از چسبیدن خارها و تیغهای جنگلی به لباسش کلافه شده بود، و در حالی که آنها را از لباسش جدا می کرد، جرقه ای در ذهنش درخشید، «بستی را می توان درست کرد که با زیپ رقابت کند» ، به جز یک بافندۀ منسوجات گیاهی در فرانسه، همه به او خندیدند. آن دو با مشارکت هم چیزی را که از کتان بود درست کردند،و نامش را«اتصال نواری»گذاشتند. مشکلی بزرگ که گریبانگیرشان شد تولید انبوه آن بود. به لوازم پیشرفته احتیاج داشتند. به دنبال راه حل بودند، که به طور تصادفی میسترال، کشف کرد که وقتی نایلون در زیر اشعۀ مادون قرمز دوخته شود، فنا ناپذیر خواهد بود، اینجا بود که طراحی اش به پایان رسید.مشکل بعدی انتخاب نام بود.به هر حال اسامی«اتصال نواری» یا«بندهای بی قلاب» اسامی ای مناسب برای این اختراع نبودند.او کلمه ای ترکیبی با استفاده از دو کلمۀ مجزا درست کرد. از کلمۀ" velvet" (مخمل) و کلمۀ فرانسوی"crochet "(قلاب)، حروف"vel" و "cro " را برداشت ،و کلمۀ جدید به نام"Velcro" را به وجود آورد. بخش حقوقی آنها اعلام کرد که"Velcro"نام تجاری امریکایی است، و اسم عام نیست. به عبارت دیگر، آنها قلاب و حلقه های تقلیدی از کار دیگران نساختند، بلکه کالایی با کیفیت بالا تولید کردند.
در اواخر سالهای1950 ، در حدود شصت میلیون یارد، از این کالا در سال تولید شد. حالا تصور کنید، امروز تولید به چه میزان است؟